ağsaqqal

ağsaqqal
sif. və is.
1. Saqqalı ağarmış, qoca. <Bayraməli:> Belə tərbiyət sahibləridirlər ki, ağsaqqal ataları gəlir otağa, . . heç biri yerindən tərpənmək istəmir. N. V.. Baqqal dükanı qarşısında toplanıb söhbət edən ağsaqqallar, məhəllə cavanları bir para sözlər danışırdılar. H. N.. // Ümumiyyətlə, qoca, yaşlı. «Molla Nəsrəddin» tək bir nəfər müəllifin əsəri deyil, «Molla Nəsrəddin» mənim bir neçə əziz yoldaşlarımın məcmuəsidir ki, mən də onların ancaq ağsaqqal yoldaşıyam. C. M.. İndi bu qürbət şəhərdə ağsaqqal vaxtımda bir tikə çörəyin dalınca düşüb gəzirəm. Ç..
2. məc. Bir ailənin, elin, cəmiyyətin ən yaxşı və hörmətli adamı, başçısı. İkinci məclis vaqe olur Danabaş kəndinin ağsaqqal və mötəbəri Hacı Namazalının həyətində. C. M.. Camaat bir neçə nəfər ağsaqqal intixab edib, məsləhət üçün haman bəyin yanına göndərdilər. Ə. H.. Qabaqda kəndin ağsaqqalları, qadın və qızları, dallarınca gənclər, uşaqlar qarşımıza çıxdılar. S. Rüst..
◊ Ağsaqqallar şurası (məclisi) – müxtəlif təşkilatlarda bəzi orqanların adı (məs.: nümayəndə rəhbərlərinin, fraksiya başçılarının şurası və s.).

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ağsaqqal — (Salyan) saman yığmaq üçün alət …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • aqqa — I (Saatlı, Zərdab) ata. – Aqqa, doxdur gəlif inəx’lərə iynə vurmağa (Zərdab) II (Quba, Saatlı) yaşlı, nüfuzlu kişilərə edilən müraciət forması. – Aqqa ağsaqqal kişilərə de:llər …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • alasaqqal — (Qazax) ağsaqqal, çalsaqqal …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • comalax — I (Gədəbəy) topal. – Onuη comalax barmaxlarımı xoşunə:ler? II (Ağcabədi) bir nəsildən olan adamların yaşadığı yer, ərazi. – Bizim comalağın ağsaqqalı Qədir kişidi; – Bizim comalaxda ağsaqqal adamlar çoxdu …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • hampa — I (Şəki) ağsaqqal. – Yayda da kürk giyirdi hampalar II (Füzuli) varlı, dövlətli …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • haηa — (Balakən, Borçalı, Qazax) 1. razılıq (Borçalı, Qazax); – Sonoyu Kərimə isde: llər, axşam haηa almağa gəlmişdilər, qız özü də haηasını verif (Qazax) 2. bəli (Balakən). – İki beləjə ağsaqqal göndəre:rix’, qızın hanasıη ale:rıx (Borçalı); – Rəşid,… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kələmülə — (Kürdəmir) başbilən, ağsaqqal …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • müsəlli — ə. 1) gündə beş dəfə namaz qılan molla; 2) xeyir dua verən (ağsaqqal) ə. cıdırda ikinci yeri tutan at …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • şeyx — ə. 1) yaşlı, qoca, ağsaqqal; 2) təkyədə müəyyən dini dəstəyə rəhbərlik edən adam; 3) pirə, ocağa və s. rəhbərlik edən adam; 4) Ərəbistanda: qəbilə başçısı, əşirət rəhbəri …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • zal — f. yaşlı adam; ağsaqqal; 2) albinos (piqment azlığı nəticəsində dəri və tükləri ağ olan adam və ya heyvan) ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında ذ hərfinin adı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”